تسبیح خداوند تعالی
دوستان، آمده ام باز، که این دفتر ممتاز، کنم باز و شوم قافیه پرداز و سخن را کنم آغاز به تسبیح خداوند تبارک و تعالی که غفور است و رحیم است، صبور است و حلیم است، نصیر است و رئوف است و کریم است، قدیر است و قدیم است.
خدایی که بسی نعمت سرشار به ما آدمیان داده، گهرهای گران داده، سر و صورت و جان داده، تن و تاب و توان داده، رخ و روح روان داده، لب و گوش و دهان داده، دل و چشم و زبان داده، شکم داده و نان داده، زآفات امان داده، کمالات نهان داده، هنرهای عیان داده و توفیق بیان داده و اینها پی آن داده،که از شکر عطا و کرمش چشم نپوشیم و زهر غم نخروشیم و زهر درد نجوشیم و تکبر نفروشیم و می از ساغر توحید بنوشیم و بکوشیم که تا از دل و جان شکر بگوییم عنایات خداوند مبین را.
با نام و یاد او
سلام
توی این دنیای مجازی که هر کسی هر چی دلش می خواد میگه جای خیلی حرفها که باید گفته بشه خالیه ، چرا؟ چون خیلی از اونایی که باید بیشتر بگن خاموش موندن و عرصه را برای بقیه باز گذاشتن
به قول سعدی شیرازی " ... به وقت مصلحت آن به که در سخن کوشی
دو چیز طیره عقل است, دم فروبستن به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی "
خلاصه منم اومدم تا به لطف خدا ادای دینی کرده باشم و در حد توانم برای بازتر شدن فکر نسل جوون یه قدمی برداشته باشم .
به قول شاعر:
جاده آغوش گشودست سفر سر گیریم
توشه ی راه نیاز است، کمی بر گیریم
از قفس بال گشاییم و به پرواز رسیم...
اندکی سایه ز اکرام صنوبر گیریم...
یا علی